Ropucha paskówka - Bufo calamita
Rodzina: ropuchowate - Bufonidae
|
Dojrzałe płciowo samce osiągają długość 4 - 7 cm, a samice 5 - 8 cm. Ogólnym pokrojem ciała i zabarwieniem, ropucha ta jest bardzo podobna do blisko z nią spokrewnionej ropuchy zielonej. Ciało ropuchy paskówki jest bardzo krępe, masywne. Grzbiet ma ubarwienie jasnopopielatooliwkowe. Na tym tle występują liczne plamy różnej wielkości i kształtu, w różnych odcieniach koloru zielonego. Przez środek grzbietu biegnie zazwyczaj żółtocytrynowy, rzadziej białawy pas, przecinający zielone plamy. Skóra jest chropowata, a wierzchołki większych brodawek częstokroć mają zabarwienie brązowe do jaskrawoczerwonego. Można ją spotkać na otwartych terenach, o przepuszczalnym, piaszczystym podłożu: na stepach, wśród wydm nadmorskich i wydm położonych w głębi lądu, na łachach rzecznych, na gruntach uprawnych i na terenach ruderalnych. Larwy tego gatunku tolerują stosunkowo wysokie zasolenie wody i jej dość wysokie temperatury (do 40 °C). Jest aktywna o zmierzchu i nocą. Jedynie bardzo młode osobniki spotykane są również za dnia. W przeciwieństwie do pozostałych dwóch gatunków ropuch, które przemieszczają się wolno krocząc lub ciężko skacząc, ropucha paskówka biega zwinnie i szybko - w ciemności można ją pomylić np. z przebiegającą myszą. Zimuje wyłącznie na lądzie, w ziemnych norach, które może sama wykopywać (do 3 m długości). Może żyć co najmniej 17 lat. Zjada owady (muchy, chrząszcze) i ich larwy, pająki, dżdżownice i ślimaki. W Polsce jest gatunkiem rzadkim. W okresie godowym samiec wydaje donośny terkoczący głos o zmieniającej się wysokości tonów. Gatunek wymieniony w zał. IV Dyrektywy Siedliskowej. Objęty ścisłą ochroną gatunkową Czerwona lista zwierząt; kategoria LC - najmniejszej troski Głos 
|
| gm. Kołobrzeg: | Stara Żwirownia Obrocka |