Dzięcioł czarny - Dryocopus martius

Największy dzięcioł Europy. Czarny z połyskiem na grzbiecie, a od spodu matowy. Na głowie samiec ma czerwoną czapeczkę, a samica jedynie czerwoną przepaskę na potylicy. Zasiedla wysokopienne bory i lasy mieszane. Gniazdo zakłada w samodzielnie wykutej dziupli, która znajduje się zazwyczaj ponad 8 m nad ziemią.

Przypuszczalnie para ptaków potrzebuje, w zależności od typu i jakości siedliska, od 100 ha w mozaice lasów liściastych i upraw sosnowych do 350 ha w rozległych, ubogich borach, co jest zbieżne z sugerowaną, przeciętną wielkością rewiru niezbędną dla jednej pary, wynoszącą 300 ha.

U dzięcioła czarnego znaczącą rolę w diecie odgrywają mrówki. Podobnie jak dzięcioł zielony i dzięcioł zielonosiwy Picus canus, gatunek ten zasiedla lasy gospodarcze pod warunkiem obecności w nich odpowiedniej bazy pokarmowej. Większość gatunków mrówek, a także przedstawicieli innych grup owadów wchodzących w skład diety dzięcioła czarnego, występuje pospolicie jedynie w drzewach iglastych.

Gatunek wymieniony w zał. nr 1 Dyrektywy Ptasiej.