Roślina trwała, wysokości 20-50 cm, z rozłogami. Łodyga sztywno wzniesiona, u podstawy ulistniona, tępo trójkanciasta. Pochwy liściowe czerwonobrązowe. Blaszki liściowe płaskie, sztywno wzniesione, 1,5-2 mm szerokości. Najniższa podsadka liściowata. Kwiatostan 2-5 cm długości, złożony z 2-3 wzniesionych kłosów. Najwyższy wydłużony, krótkoszypułkowy, z kwiatami męskimi, pozostałe okrągławe, siedzące, z kwiatami żeńskimi.
Najniższy kłos odstawiony, Plewy czerwonobrązowe, z wystającym grzbietem. Pęcherzyki dłuższe od plew, jasnozielone, z krótkim dzióbkiem, wełnisto owłosione. Słupek o 3 znamionach. Owoc trójkanciasty.
Kwitnie od kwietnia do lipca.
Występuje w kwaśnych młakach niskoturzycowych, w łęgach.
Jest cechą charakterystyczną runa "kwaśnej" buczyny niżowej - zbiorowiska z bezwzględną dominacją buka - występującej na ubogim i kwaśnym podłożu, na glebach płowych lub brunatnych wyługowanych.