Bóbr europejski - Castor fiber

Długość ciała sięga 140 cm, w tym 20-34 cm przypada na spłaszczony, pokryty pseudołuskami ogon. Ubarwienie czarne lub brunatne. Bobry występują powszechnie na dużych rzekach, zalewach i dużych jeziorach o względnie stałym poziomie wody, na strumieniach, dopływach i małych ciekach o przepływie pozwalającym na spiętrzanie wody. Na przełomie zimy i wiosny wychodzą na lód i żerują na brzegowej roślinności krzewiastej, a gdy lód znika żerowanie rozszerza się na całe zajęte stanowisko. Wiosną rodziny bobrowe aktywnie budują nowe tamy oraz naprawiają i powiększają już istniejące, natomiast latem, przy niskim poziomie wody, zajmują się budową i utrzymywaniem kanałów. Na przełomie lata i jesieni zaczynają ścinać drzewa, zmieniając dietę z roślin zielnych na drzewiaste oraz naprawiając istniejące żeremia lub budując nowe. Środowiskiem bobra są zarówno jego nory i żeremia, jak i tworzone przez niego stawy i rozlewiska, a wreszcie zbiorniki i cieki wodne wraz z ich strefą przybrzeżną.
Aktywny jest nocą i o zmierzchu. Trudno więc go w czasie dnia zauważyć. Bobry najlepiej podpatrywać wcześnie rano o świcie. Występuje głównie w lasach łęgowych nad strumieniami, rzekami, jeziorami. Latem żywią się głównie roślinami wodnymi i przybrzeżnymi, zimą odżywiają się łykiem drzew liściastych (najczęściej topoli, wierzby), które zgromadziły w lecie.

Wymieniony w załączniku II i V Dyrektywy Siedliskowej.

Objęty częściową ochroną gatunkową

Czerwona księga zwierząt IUCN; kategoria LC - niższego ryzyka


Dozwolone jest pozyskiwanie przez odstrzał z broni myśliwskiej lub chwytanie w pułapki żywołowne - w okresie od dnia 1 października do dnia 15 marca.