Łodyga - nierozgałęziona, prosta, bezlistna lub z nielicznymi, wąskolancetowatymi liśćmi, wysokość całej rośliny od 8 do 20 cm. Łodyga naga lub z pojedynczymi włoskami prostymi.
Liście - odziomkowe tworzące rozetkę przy ziemi lirowato-pierzasto-klapowane. Liście ogonkowe, 2-5 cm długości, w zarysie łopatkowate, odwrotnie jajowate, głęboko lirowato pierzastodzielne z dużym końcowym, trójłatkowym odcinkiem; rzadko występują liście łodygowe niepodzielone i całobrzegie, o brzegu orzęsionym nielicznymi włoskami prostymi.
Kwiaty - białe, 4-płatkowe, zgrupowane w małe grona szczytowe. Płatki korony wąsko eliptyczne, całobrzegie, nierównej długości (zewnętrzne wydłużone). Kwiaty drobne o średnicy 2 mm. Działki kielicha jajowate, ok. 1 mm długości. Nitki 6 pręcików z łuską u nasady. Miodniki 4, po jednym z każdej strony krótszych pręcików. Kwitnie od kwietnia do maja (czerwca).
Owoce - okrągławe lub jajowate, sercowate z niewielkim wcięciem łuszczynki łyżeczkowato wygięte, wąsko oskrzydlone, 3-4 mm długości. Górna powierzchnia niemal płaska, dolna wyraźnie wypukła, skrzydełka wąskie, zagięte ku górze, co nadaje przegiętą formę owoców. Słupek bardzo krótki (u młodych owoców przesłania wcięcie, u dojrzałych osiąga połowę wcięcia). Przegroda łuszczynki pozorna sierpowata. Nasiona po 2 w każdej komorze, szerokojajowate, 1-1,2 mm długości, spłaszczone, jasnobrązowe, gładkie.
Korzeń - krótki, palowy

Występowanie - Występuje w całej Europie. W Polsce tylko na niżu. Jest wskaźnikiem ubogich piaszczystych gleb. Gatunek atlantycki, sięgający na wschód po Austrię, płd.- zach. Węgry i Jugosławię.

Siedliska - pola uprawne (szczególnie zboża), wysypiska, pagórki, wrzosowiska, wydmy, w widnych suchych lasach. Występuje na różnego rodzaju suchych terenach o glebie piaszczystej, ubogiej, kwaśnej lub lekko kwaśnej. Nie rośnie na ziemi zawierającej wapń.