Wydra europejska - Lutra lutra

W Polsce gatunek liczny lub nawet pospolity. Do rozwoju wymaga utrzymywanie wysokiej czystości wód. Powoduje szkody w hodowli ryb, objęty jednak ochroną z powodu ograniczanie liczebności, zasięgu, zmienności genetycznej i zanieczyszczenia wód.
Podstawę pożywienia stanowią (w zależności od regionu i pory roku) ryby różnych gatunków, żaby (najczęściej w zimie) i raki. Nie gardzi też większymi żukami wodnymi, pisklętami ptaków wodnych i błotnych, a także postrzałkami dzikich kaczek i piżmaków. Zdobycz spożywa prawie wyłącznie na lądzie. Szczątki żeru i odchody zdradzają jej obecność w łowisku. Skupiska tych ostatnich (latryny) umieszczone są najczęściej na wystających z wody kamieniach, pochylonych drzewach, glebie mineralnej, kretowiskach i podobnie jak mocz pełnią rolę zapachowego zaznaczania areału osobniczego. Jest to typowy drapieżnik zmierzchowo-nocny, a w spokojnych, rozległych łowiskach aktywny również w dzień.

Stawy rybne dla ochrony rybostanu powinny być ogrodzone siatką metalową o oczkach do 6 cm i wysokości 135 cm, wkopane w grunt do 20 cm. Siatka może być dodatkowo wyposażona w jeden lub dwa przewody elektryczne na wys. powyżej 60 cm.

Gatunek wymieniony w załączniku II Dyrektywy Siedliskowej.

Objęty częściową ochroną gatunkową.

Czerwona księga zwierząt IUCN; kategoria NT - bliski zagrożenia

Zdjęcie: z zasobów Wikimedia Commons, na podstawie licencji GNU Free Documentation.