Wstecz

Gmina Rymań - zespoły przyrodniczo-krajobrazowe

Ludwikowo

Przewidywany zespół przyrodniczo - krajobrazowy

Ludwikowo
Mapa: Obszar Ludwikowo
Położony jest 0,1 km W od wsi Petrykozy, południowe i wschodnie zbocza wzgórza Ludwikowo, oddz.390c Nadl. Gościno.
Nazwa zespołu pochodzi od nazwy wzniesienia, na którego zboczach zlokalizowany jest obiekt. Na bogato urzeźbionych zboczach wzgórza, opadających w kierunku południowym i wschodnim znajdują się płaty kwaśnych buczyn niżowych i fragmenty żyznych buczyn niżowych ze starodrzewami bukowymi. W ubogim podszycie, poza kępami podrostu bukowego, występuje chroniona kruszyna pospolita.

Ludwikowo - wzniesienie
Wzniesienie Ludwikowo

Na zboczach, w płatach kwaśnych buczyn, dominują: mszaki, konwalijka dwulistna, śmiałek pogięty i kosmatka owłosiona. Na świeżych siedliskach występuje chroniona marzanka wonna, a dominują: gajowiec żółty, prosownica rozpierzchła i kokoryczka wielokwiatowa.

Na całej powierzchni lasów bukowych rozpowszechniony jest chroniony wiciokrzew pomorski i jeżyna Bellardiego. Od strony wschodniej, u podnóża zboczy, znajdują się siedliska wilgotne z wysiękami, zajmowane przez łęgi. W podszycie licznie występuje chroniona porzeczka czarna, a w runie dominuje niecierpek pospolity i czartawa pospolita.

Ludwikowo - skraj buczyny
Droga leśna przy południowej granicy obszaru Ludwikowo

Mniej licznie rośnie zagrożony na Pomorzu przetacznik górski i szczaw gajowy.
Na E od zalesionych zboczy znajduje się dolina Leniwki (Lnianki) z torfowiskiem niskim.

Celem ochrony obszaru jest zachowanie walorów krajobrazowych i przyrodniczych fragmentów kwaśnych buczyn i łęgów z wysiękami i starodrzewami na zboczach wzniesienia oraz kompleksu roślinności łąkowo-zaroślowej na znajdującym się u podnóża torfowisku niskim oraz zachowanie stanowisk chronionych, zagrożonych i rzadko spotykanych gatunków roślin.


Obiekt uwzględniony w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - Uchwała RG nr. z dn. 16.07.2008 r.
Wstecz

Las Gorawiński

Przewidywany zespół przyrodniczo - krajobrazowy

Las Gorawiński
Mapa: Obszar Las Gorawiński
Położony 2 km NW od Gorawina, 1 km SE od wsi Petrykozy, Nadl. Gościno oddz. 392.
Położony wśród pól i łąk, na pagórkowatym terenie, kompleks grądów z dominacją buków, dębów i grabów w drzewostanie. W bogatym florystycznie lesie licznie występuje chroniony wiciokrzew pomorski i kalina koralowa. Gęsty podszyt tworzy leszczyna.

Las Gorawiński - brzezina
Las Gorawiński - brzezina we wschodniej części obszaru

W runie bardzo licznie występuje gwiazdnica gajowa, towarzyszą jej: kokoryczka wielokwiatowa, prosownica rozpierzchła, szczawik zajęczy. Na wzniesieniach występuje kwaśny las bukowo-dębowy z dominacją wiciokrzewu, borówki czarnej i orlicy pospolitej w runie.
W wydzieleniu 392c znajduje się ładnie wykształcony oles m.in. z turzycą długokłosą, goryszem błotnym, psianką słodkogórz i zachylnikiem błotnym.

W południowej części obiektu znajduje się rynna z niewielkimi oczkami śródpolnymi, porośnięta trzcinowiskami i łozowiskami.

Obiekt uwzględniony w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - Uchwała RG nr. z dn. 16.07.2008 r.
Wstecz

Torfowiska koło Kinowa

Przewidywany zespół przyrodniczo - krajobrazowy

Mapa: Torfowiska koło Kinowa
Mapa: Torfowiska koło Kinowa
Obiekt znajduje się 1,3 km NE od Kinowa, Nadl. Gościno oddz. 395
Rozległy kompleks bagiennych brzezin najlepiej wykształconych w części centralnej. Z powodu odwodnień w części zewnętrznej zbiorowisko występuje w formie zdegradowanej, z dominacją jeżyn, trzęślicy modrej, śmiałka pogiętego i borówki czarnej. W części wewnętrznej, lepiej zachowanej, dominują w runie wełnianki, wrzos zwyczajny, a torfowce tworzą zwarty kożuch. Tu też występują poza tym: kruszyna pospolita, bagno zwyczajne, borówka bagienna, wrzosiec bagienny, żurawina błotna, modrzewnica zwyczajna, kalina koralowa i pięciornik kurze ziele.

Obiekt uwzględniony w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - Uchwała RG nr. z dn. 16.07.2008 r.
Wstecz

Jezioro Popiel

Przewidywany zespół przyrodniczo - krajobrazowy

Mapa: Obszar Jezioro Popiel
Mapa: Obszar Jezioro Popiel
Jezioro Popiel i przylegające lasy. Nadl. Gościno oddz. 539a-c,im, 540, 568a-g, 569a-d,g-j.
Malowniczo położone śródleśne jezioro o pow. 33,1 ha. U podstawy stromych brzegów jeziora występuje wąski pas szuwarów trzcinowych. Jezioro otoczone jest borami sosnowymi i lasami mieszanymi ze znacznym udziałem dębów szypułkowych. Niewielką powierzchnię zajmują łęgi - na południe od jeziora (w miejscu gdzie znajdują się źródliska) i na północ wzdłuż strumienia odprowadzającego wodę. Drzewostan łęgów tworzy olsza czarna. W runie dominuje turzyca błotna. Na źródliskach najliczniejsza jest rzeżucha gorzka i śledziennica skrętolistna.

Jezioro Popiel
Jezioro Popiel

Do ciekawych gatunków stwierdzonycn w tych lasach należy łuskiewnik różowy i gwiazdnica bagienna, znalezione przy południowych brzegach jeziora. Na wschodnim stromym brzegu jeziora występują fragmenty kwaśnych lasów dębowo-bukowych i borów mieszanych. Z ciekawych gatunków zanotowanych w suchych, ubogich lasach i borach otaczających jezioro na uwagę zasługują: liczna na przydrożach śródleśnych naparstnica purpurowa, barwinek pospolity, kruszyna pospolita (na całym terenie częsta) i wiciokrzew pomorski. Przy NE brzegu jeziora Popiel znajduje się kąpielisko z pomostem i wąską plażą. Na NE od niego znajduje się torfowisko śródleśne (Nadl. Gościno, oddz. 539i). Całe mokradło zarośnięte jest brzozą omszoną i wierzbą szarą (łozą). W runie występują: czermień błotna, sit rozpierzchły, wełnianka wąskolistna i pochwowata, mietlica psia, kruszyna pospolita, trzęślica modra i turzyca pospolita.
Do walorów krajobrazowych obiektu należą także drzewa o rozmiarach pomnikowych, np. buk (przy wąwozie - oddz. 569h) o obwodzie 325 cm oraz dąb szypułkowy (oddz. 568a) o obwodzie 410 cm.

Z gatunków fauny stwierdzono tu szczeżuję zwyczajną, Pisidium sp., perkoza dwuczubego, gągoła, czernicę, ropuchę szarą, żabę jeziorkową, żabę moczarową, żabę wodną.

Obiekt uwzględniony w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - Uchwała RG nr. z dn. 16.07.2008 r.
Wstecz

Kamień Rymański

Przewidywany zespół przyrodniczo - krajobrazowy

Tereny leśne, nieużytki i grunty orne położone między drogą Rzesznikowo - Powalice i torfowiskiem w oddz. 476f, (Nadl. Gościno oddz. 476f,m,n, 486a, 497a, 524a-I).

Kamień Rymański
Mapa: Obszar Kamień Rymański
Rynnę znajdującą się w północnej części proponowanego ZPK (na NE od szosy Rymań - Powalice) wypełnia płytki zbiornik z rozbudowaną linią brzegową, na którego brzegach i lustrze znajdują się kępy i rozległe płaty szuwarów pałkowych i trzcinowych. W wodzie występuje bardzo licznie rzęsa drobna oraz rzęsa garbata. Na północnym krańcu proponowanego zespołu (oddz. 476f) znajduje się śródleśne mokradło pokryte zbiorowiskami z klasy Scheuchzerio-Caricetea nigrae i łozowiskiem Salicetum pentandro-cinereae. Bardzo licznie rośnie tutaj: sit rozpierzchły, czermień błotna, fiołek błotny, wąkrota zwyczajna.

W kierunku południowym od wyżej opisanej części obiektu proponowany zespół obejmuje dwie równoległe, głębokie rynny, biegnące w kierunku SW. Między szosą Rymań - Powalice a miejscowością Kamień Rymański rynny pokryte są bagiennymi lasami olszowymi z licznie występującą porzeczką czarną. Między głęboko wciętymi, bagnistymi na dnie rynnami, których zbocza pokrywają zarośla i zadrzewienia, znajdują się malowniczo położone pola uprawne.

W południowo - zachodniej rynnie (oddz. 524b) znajduje się rozległe mokradło otoczone zadrzewieniami, wśród których wiele drzew osiąga okazałe rozmiary. Dno rynny zajmują bagienne zbiorowiska zaroślowe, łozowiska i zarośla brzozy omszonej oraz zbiorowiska mechowiskowe. Dominuje w nich najczęściej sit rozpierzchły a domieszkę stanowi m.in. czermień błotna, mietlica psia, gorysz błotny i tojeść bukietowa. W różnych miejscach znajdują się niewielkie płytkie zbiorniki z otwartym lustrem wody. Na obrzeżach mokradła dominuje trzęślica modra i tworząca miejscami gęste zarośla kruszyna pospolita.

Na SW od Kamienia Rymańskiego znajduje się malowniczo położone jeziorko otoczone szuwarami manny mielec. Wysokie skarpy otaczające zbiornik porośnięte są starodrzewiem bukowym z drzewami do 270 cm obwodu. Nad samą wodą, na S brzegu, znajduje się grupa potężnych dębów szypułkowych o rozmiarach: 454 cm, 400 cm, 332+253 cm (okaz dwupniowy) w obwodzie. Dno rynny na SW od jeziora pokrywają olsy torfowcowe (z dominacją czermieni błotnej i turzycy błotnej w runie) oraz łozowiska.

Południowy kraniec proponowanego ZPK porasta starodrzew dębowy (oddz. 524d). Droga przecinająca ten las biegnie w południowej części wydzielenia głębokim wąwozem, którego skarpy porasta liczna w tym miejscu chroniona paprotka zwyczajna i konwalia majowa. Najbardziej na południe wysuniętą częścią proponowanego ZPK jest trudno dostępne mokradło śródleśne, porośnięte torfowiskiem, zaroślami brzozy omszonej i szuwarem sitowia leśnego.

Cenny obiekt faunistyczny. Miejsce rozrodu i bytowania płazów i ptaków gatunków chronionych, w tym ropuchy szarej i zielonej, perkoza rdzawoszyjego - 2 pary, gągoła, kokoszki, najprawdopodobniej także orlika.

Obiekt uwzględniony w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - Uchwała RG nr. z dn. 16.07.2008 r.
Wstecz