- parki

- parki zabytkowe

- cenne obiekty przyrodnicze

Gmina Dygowo położona jest w bezpośrednim zapleczu strefy nadmorskiej i wielkiego ośrodka wczasowo-sanatoryjnego jakim jest Kołobrzeg. Stwarza to możliwość rozwoju turystyki.

Przez obszar gminy przepływa rzeka Parsęta na długości 21 km, Pysznica (Pyszka) na długości 13,3 km, Bogucinka, w obrębie gminy płynie na długości 12,6 km, z mniejszych Olszynka, Łosia i Malechowska Struga. Sieć wodną gminy Dygowo tworzą również bezimienne dopływy rzeki Parsęty, które wpadają do niej bezpośrednio lub za pośrednictwem wyżej wymienionych cieków.

Jezioro Stojkowo

Obszar gminy Dygowo jest ubogi w jeziora, natomiast występują tu małe oczka polodowcowe wypełnione wodą lub też będące na etapie daleko zaawansowanej sukcesji roślinnej w kierunku utworzenia torfowisk. Największe z nich to Stojkowo I i Stojkowo II. Do wędkowania udostępnione jest jezioro Bardy będące we władaniu Okręgu Koszalińskiego PZW.

Do najbardziej wartościowych przyrodniczo obszarów gminy należą tereny podmokłe, doliny rzeczne, lasy, łąki i wody z występującą tu roślinnością i różnorodnym światem zwierząt.

Lapidarium w Bardach

Do terenów szczególnie cennych zaliczyć należy dorzecze Parsęty wraz z kompleksami leśnymi o zróżnicowanym drzewostanie i urozmaiconej rzeźbie terenu. Dorzecze Parsęty stanowi szczególnie uroczy zakątek gminy, bogaty w malownicze krajobrazy i czyste powietrze. Można tutaj spotkać rzadko już występujące gatunki ryb szlachetnych: łosoś, troć, pstrąg tęczowy, lipień.

Na terenie gminy znajdują się liczne stanowiska archeologiczne: osady oraz cmentarzyska z okresu średniowiecza oraz lapidaria w miejscu XIX-wiecznych cmentarzy ewangelickich w Dygowie i w Bardach.

Cenne zespoły roślinne

Roślinność źródlisk
Występuje tylko jeden zespół roślinności źródliskowej. Zespół rzeżuchy gorzkiej i śledziennicy naprzemianlistnej, stosunkowo częsty na niżu, stwierdzony został tylko w dolinie Parsęty, w kilku miejscach, głównie w okolicach Wrzosowa.

Roślinność torfowisk
Godne szczególnej uwagi są torfowiska wysokie kopułowe, zwane bałtyckimi. Występują one w okolicach Czernina (między Czerninem a Dygowem), Stojkowa i Gąskowa. Najcenniejszym tego typu obiektem na terenie gminy jest torfowisko Stramniczka. Występują tam cenne i rzadko spotykane gatunki roślin.
W sąsiedztwie Gąskowa na torfowisku występuje zespół owadożernych pływaczy z torfowcami.

Lasy
Lasy zlokalizowane są głównie w zwartym kompleksie w obrębie doliny Parsęty. Część z nich to drzewostany ponad 100-letnie. Poza doliną Parsęty zlokalizowane są trzy mniejsze kompleksy leśne:
- w dolinie Łosi koło Włościborza - drzewostany sosnowe, różnowiekowe,
- w dolinie rzeki Pyszka - drzewostany bukowe i dębowe w wieku ponad 100 lat,
- w kompleksie związanym z torfowiskiem "Stramniczka" .

Interesującym i cennym skupiskiem drzew, który można określić mianem starodrzewu, jest mała enklawa na najwyższym wzniesieniu gminy w sąsiedztwie wsi Bardy. Również takim jest drzewostan bukowo - kasztanowcowy na powierzchni ok. 1 ha, znajdujący się w połowie drogi polnej Jazy Kolonia (Jażdże) - Połomino. Nieznana jest funkcja tego obszaru w przeszłości. Być może był to park.

Zarośla i zadrzewienia śródpolne
W gminie występują zarówno zarośla jak i zadrzewienia śródpolne reprezentowane m.in. przez czyżnie i zarośla żarnowca. Czyżnie tworzone są przez gatunki roślin kolczastych, głównie przez śliwę tarninę z domieszką głogów i róż. Są charakterystyczne dla terenów otwartych, rolniczych. Występują wzdłuż dróg. Największe skupisko stwierdzono w rejonie Bardów, szczególnie w miejscu starej cegielni.
Zarośla żarnowca występują w okolicach Jazów. Oprócz żarnowca miotlastego w zaroślach tych występują jeżyny i sporadycznie głogi.

Cenne obszary przyrodnicze

Zasoby przyrodnicze gminy oceniane są jako przeciętne. Na ich tle wybijają się obszary cenne ze względu na występującą szatę roślinną:

Rezerwat przyrody
- Stramniczka

Przewidywane obszary chronionego krajobrazu
- Dolina Parsęty
- Dolina Pyszki

Przewidywane użytki ekologiczne
- Torfowisko koło Gąskowa

- inne torfowiska oraz lokalne obniżenia terenu stale lub okresowo pod wodą lub znacznie uwilgocone (największe ich skupisko znajduje się pomiędzy Dębogardem a Świelubiem).