Parki pałacowe

Na terenie Gminy Dygowo istnieje 6 parków zabytkowych wpisanych do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków oraz jeden przypominający park pałacowy nigdzie nie zaewidencjonowany (Miechęcin). Należą do nich:

- park naturalistyczny w Kłopotowie (Nr. rej. 915/76)
Park z końca XIX w., o pow. 6 ha (oddz. 91i Nadl. Gościno). Drzewostan parku liczący od 100 - 200 lat jest rodzimego pochodzenia. Rośnie tu kilka gatunków wierzb tj. w.krucha, w.biała, w.szara oraz olsze czarne, brzozy i okazałe buki m.in. odmiany czerwonolistnej. Ładne aleje tworzą lipy i graby. Na poboczu przeważają jesiony, wiązy polne, dęby szypułkowe w tym o obw. 3,5 m, 4,5 m, oraz 5,3 m rosnące przy stawie poza obrębem parku. Wśród drzew iglastych na uwagę zasługują dwa dorodne egzemplarze jodły białej (pospolitej) oraz kilka świerków pospolitych. Rósł tu kiedyś dąb błotny koło kaplicy o obwodzie 6,8 m, który był uznany za pomnik przyrody w 1956 r. Dzisiaj już nie istnieje.

Fragment parku przyległy bezpośrednio do pałacu nie jest wpisany do rejestru zabytków. W tej części znajduje się starodrzew dębowo - grabowy z domieszką buków zwyczajnych, daglezji zielonych, świerków pospolitych i innych gatunków. Jeden z dębów w tej części parku ma w obwodzie 605 cm (2015 r.).
Znajduje się tu kamień z napisem w języku niemieckim "Diese Eiche pflanzte am Mai 1919 Generalfeldmarschall von Hindenburg)", posadowiony z okazji pobytu w pałacu feldmarszałka Paula von Hindenburga w 1919 roku. Obok rośnie dąb posadzony z tej okazji. Dawny staw rybny znajdujący się w obniżeniu terenowym nieopodal tego miejsca, dziś nie istnieje. W tym miejscu płynie niewielki strumyk.

- park romantyczny w Skoczowie (Nr rej. 916/76)
Park z pałacem z XIX w. o pow. 4 ha. Park charakteryzuje się znacznym zbiorem drzew obcego pochodzenia. Początkowo park był tak skomponowany, że od strony dojazdowej z Wrzosowa widoczna była perspektywa w drzewostanie zamknięta białą bryłą romantycznego pałacyku. Z czasem dalsze dosadzenie i rozrastające się drzewa przysłoniły widok. Na obszarze parku rośnie kilka ciekawych gatunkowo i pokrojowo drzew: dąb szypułkowy, buk czerwonolistny, żywotnik, jawor, kilkanaście jodeł białych, topola kanadyjska, świerk kłujący, orzech włoski, modrzew europejski, brzoza, lipa drobnolistna, kasztanowiec, dorodny okaz akacji drobnolistnej, jesiony, daglezje o obw. ok. 3 m, platan, cypryśnik błotny o obw. 1,98 m, cyprysik groszkowy i wiele krzewów.
Pomimo zaniedbania zachował jeszcze znaczne walory florystyczne. Jest jednym z dwóch, obok parku we Włościborzu, najbardziej interesujących parków w gminie Dygowo.

- park pałacowy naturalistyczny we Włościborzu (Nr rej. 919/76)
Park z pałacem z II połowy XIX w. (obecnie Dom Pomocy Społecznej) o pow. 10,83 ha. Park jest szczególnie interesujący ze względu na obecność starych i rzadkich drzew. Wraz z otaczającymi lasami, sadem rosnącym na południowo - wschodnich stokach morenowych oraz polami - jest wspaniałym, naturalnie wrysowanym elementem krajobrazu. Z zewnątrz ma się wrażenie, że to las potężny porasta nieckę morenową, w której leży wieś.

Rosną tu m.in.: lipa o obw. 5,20 m, buki w tym jeden o obw. 5,5 m oraz odmiany czerwonolistnej, świerki sitkajskie i kasztanowce. Nieopodal zabudowań w kierunku południowo - zachodnim oraz wokół polany parkowej rośnie sporo starych i ciekawych drzew. Występują tam: dwie formy dębu szypułkowego odm. stożkowej, jeden o koronie szeroko - stożkowej, drugi o strzelistej z silnie poskręcanymi gałęziami. Przy budynku rośnie miłorząb rodzaju męskiego, oraz uszkodzony buk czerwony. Poza budynkiem w części północnej rosną dwa świerki ajańskie. Na obrzeżu polany rośnie niewątpliwie pomnikowy, piękny okaz daglezji zielonej o 3,5 m obwodzie i wiąz pospolity o obwodzie 3 m.

Szacuje się, że w parku rośnie ok. 8 000 drzew w tym 20% stanowią buki zwyczajne, 5% lipy drobnolistne, 5% brzozy, 10% klon zwyczajny i klon jawor, 30% świerki pospolite, 5% wierzby białe i olsze czarne, 5% dęby, 20% stanowią drzewa inne w tym oprócz wyżej opisanych: grochodrzew, jodła biała, sosna wejmutka, żywotnik zachodni, modrzewie i graby.

W dosyć bogatym podszycie występują oprócz zagęszczonych samosiewów: leszczyna, bez czarny, porzeczka alpejska, ostrężyna, kalina hordowina, grab zwyczajny, tawuły i jaśminowce. Wiek drzewostanu szacuje się od 100 do 150 lat.

Nadal cenny obiekt, chyba najlepiej zachowany i utrzymany.

- park dworski w Piotrowicach (Nr rej. 974/78)
Park dworski z II połowy XIX w. o pow. 1 ha przy przy drodze z Kłopotowa do Włościborza to przede wszystkim skupienie buków zwyczajnych o fizjonomii lasu bukowego. W obrębie parku zarejestrowano obecność bluszczu zwyczajnego i śnieżyczki przebiśnieg. Park nie przedstawia szczególnej wartości przyrodniczej.

- park pałacowy we Wrzosowie (Nr rej. 976/78)
Istnieje prawdopodobnie ok. 90 lat. Pow. 3 ha. Przypuszcza się, że oprócz obecnie rosnących tu starych drzew, było wiele ciekawych gatunków obcego pochodzenia, które uległy zagładzie. Reliktem dawnego drzewostanu są wiąz płaczący i wejmutka. Obecnie w parku rośnie około 500 drzew w wieku od 70 - 100 lat, jedynym wyjątkiem jest okazały dąb szypułkowy o obwodzie 5 m, który może mieć około 200 lat. Przeważają tu lipy drobnolistne występujące zarówno pojedynczo jak i w grupach, jedna z nich ma 3 m w obwodzie. Poza tym w parku rosną akacje, jesiony wyniosłe, brzozy, dęby i świerki. W bardzo skąpym podszycie występuje w przewadze bez oraz nieliczne egzemplarze krzewuszki kwiecistej.
Park nie przedstawia większego waloru pod względem przyrodniczym, znacznie zaniedbany.

- park w Pustarach (Nr rej. 975/78)
Powierzchnia 2 ha z dworem neoklasycystycznym z II połowy XIX w., do którego prowadzi aleja starych, ponad stuletnich kasztanowców. Od strony północnej park graniczy z dużym stawem. Park tworzy głównie drzewostan bukowy, brak jest w nim warstwy krzewów. Od dworu do granicy parku biegnie aleja bukowo-dębowa. Do najbardziej okazałych drzew zaliczyć należy 2 okazy modrzewia i jodłę białą (pospolitą).
Pod względem botanicznym park nie przedstawia większej wartości.

- park w Miechęcinie
Zadrzewienie o charakterze parku. Na pow. około 1,5 ha rośnie tu kilkanaście gatunków drzew. Najciekawsze to: dorodne egz. wiązu polnego, platana klonolistnego, dębu szypułkowego oraz modrzewia europejskiego o wymiarach pomnikowych. W runie łan śnieżyczki przebiśnieg, który jest największym skupiskiem tego gatunku w gminie. Park nie jest nigdzie zaewidencjonowany.