Rezerwat "Podczele"

Przewidywany rezerwat przyrody

Obiekt zaproponowany w waloryzacji przyrodniczej Nadmorskiego Obszaru Funkcjonalnego z 2015 r.
Jest to leśny fragment dotychczasowego użytku ekologicznego "Ekopark Wschodni". Obejmuje północną część Kołobrzeskiego Lasu znajdującą się między mokradłami Solnego Bagna i pasmem komunikacyjnym drogi i linii kolejowej łączących Kołobrzeg i Koszalin.
Przedmiotem ochrony jest zachowanie zespołu biocenoz leśnych obejmujących zróżnicowaną mozaikę żyznych siedlisk liściastych (od łęgów, olszyn i brzeziny bagiennej, po grądy, żyzne i kwaśne buczyny) w urozmaiconym krajobrazie morenowym, ze starodrzewami i siedliskami wielu zagrożonych gatunków roślin, grzybów i zwierząt.

Jest to kompleks leśny na północnej krawędzi wzniesień morenowych stanowiący mozaikę siedlisk leśnych, istotnie zróżnicowanych pod względem wilgotności i żyzności. Występują tu fragmenty kwaśnych buczyn (szczyty wzniesień, skraje uboższych siedlisk odsłonięte od południa), żyzne buczyny (stare wzniesienia i wypłaszczenia wzniesień), grądy (wszelkie skarpy wzniesień i siedliska mineralne w niższych położeniach z płytkim lustrem wód gruntowych), lasy łęgowe (głównie obrzeża mokradeł ze zmiennym poziomem uwilgotnienia oraz obszary pod wpływem wód płynących), kompleksy olszyn i brzezin bagiennych w zagłębieniach bezodpływowych.
Drzewostany cechują się dużą zgodnością ze składem naturalnych w określonych warunkach siedliskowych. Niewielkie powierzchnie zajmują drzewostany sztuczne (brzozowe i świerkowe oraz z domieszkami sosny). Drzewostany są stare i w skali ponadlokalnej zdecydowanie wyróżniają się wiekiem, w tym nagromadzeniem drzew okazałych (dziesiątki drzew o obwodzie ponad 350 cm). Dużo jest tu także drzew zamierających, dziuplastych i martwych, w efekcie w obszarze stwierdzono występowanie ciekawej mikobioty, m.in. literak właściwy, gwiazdosz potrójny, kisielnica przezroczysta, kisielnica trzoneczkowa, ozorek dębowy, smolucha bukowa, suchogłówka korowa, szczeciniak żółtobrzegi, workotrzęsak galaretowaty, żagwica listkowata.

Lasy wyróżniają się nagromadzeniem wielu gatunków rzadko spotykanych i zagrożonych. Wręcz pospolicie rośnie tu złoć pochwowata, poza tym rosną tu: tojeść gajowa, przetacznik górski, żywiec cebulkowy, rzeżucha leśna, szczaw gajowy, kostrzewa leśna, podkolan zielonawy, podkolan biały, kruszczyk szerokolistny; mszaki: miechera spłaszczona, gładysz paprociowaty, miedzik płaski, nowellia krzywolistna. Obszar jest też atrakcyjny krajobrazowo i kulturowo. Znajduje się w otoczeniu ośrodka wypoczynkowego Podczele, przecięty jest szlakami turystycznymi, przy czym ruch turystyczny jest skanalizowany ze względu na trudną dostępność wielu obszarów. W obszarze znajdują się ruiny pomnika z głazem i okazałymi cisami.

Rezerwat "Solnisko Kołobrzeskie"

Przewidywany rezerwat przyrody

Obiekt zaproponowany w waloryzacji przyrodniczej Nadmorskiego Obszaru Funkcjonalnego (2015 r.). Położony w sąsiedztwie Budzistowa, częściowo na terenie miasta Kołobrzeg.
Solnisko o unikatowym charakterze - jego geneza jest śródlądowa (uwarunkowana słonymi źródłami), zaś charakter flory jest nadmorski (położenie w krainie Brzegu Bałtyku). W miejscu tym wykształcają się słone błota z solirodkiem będące jedną z trzech ich lokalizacji w kraju (poza Kujawami i okolicami Kamienia Pomorskiego), przy czym są tu wyjątkowo dobrze zachowane. Poza tym siedliskiem wykształcają się tu też solniska z inicjalnymi murawkami muchotrzewa solniskowego i łąkami z sitem Gerarda. Występują tu liczne gatunki zagrożone, w tym na jedynym stanowisku w Polsce turzyca wyciągnięta Carex extensa. Poza tym z roślin rzadkich i chronionych rosną tu: aster solny, soliród zielny, muchotrzew solniskowy, nasięźrzał pospolity, ostrzew rudy, mlecznik nadmorski, babka nadmorska, świbka morska, sit Gerarda, koniczyna rozdęta, ponikło jednoprzysadkowe, babka Wintera, łoboda oszczepowata solniskowa, sitowiec nadmorski.
Zwierzęta rzadkie i chronione: wodnik, kropiatka, kokoszka wodna, derkacz, łyska, czajka, kszyk, skowronek, trzcinniczek, remiz, rokitniczka, makolągwa, trznadel, potrzos, świerszczak, jaszczurka żyworodna.

Monitoring siedliska 1310 - śródlądowe błotniste solniska z solirodkiem (Salicornion ramosissimae) wykonano w latach 2016-2018. Na stanowisku Kołobrzeg - Budzistowo odnotowano zbyt niski poziom wody co spowodowało przedwczesne uschnięcie większości osobników Salicornia europaea. Stwierdzono brak wystarczającej ilości wody oraz zarastanie przez trzcinę pospolitą. Wskazane byłyby zastawki zapobiegające nadmiernemu odpływowi wody oraz wykaszanie ekspansywnej trzciny pospolitej, a w bezpośrednim sąsiedztwie płatów Salicornia europaea nawet kilkukrotne w ciągu roku.
Skuteczną strategią ochrony solnisk mogłaby by być ich promocja jako atrakcji turystycznej, uzupełniającej w ciekawy sposób wypoczynek nad morzem. Taki kierunek jest rekomendowany dla znajdujących się w złym stanie solnisk kołobrzeskich, wciąż jeszcze bardzo cennych ze względu na występowanie szeregu bardzo rzadkich i gatunków zagrożonych halofitów. Solniska Kołobrzeg-Budzistowo zasługują na wyeksponowanie (i ochronę) w formie rezerwatu przyrody, z udostępnieniem w formie kładek, z tablicami dydaktycznymi etc. Skuteczną ochroną tak urządzonego obszaru chronionego powinien być zainteresowany lokalny samorząd.

Z kolei bardzo silnie zdegradowane solnisko Kołobrzeg-Grzybowo (tzw. Owcze Bagno), przecięte nową drogą i otoczone terenami inwestycyjnymi zachodnich dzielnic nadmorskich Kołobrzegu mogłoby zostać odtworzone podobnie jako atrakcja turystyczna - miejsce ochrony ex situ flory typowej dla wybrzeża, zwłaszcza gatunków solniskowych.

Granice przewidywanego rezerwatu przyrody "Solnisko Kołobrzeskie" na podstawie skorygowanej waloryzacji przyrodniczej miasta z roku 2021. Rozmieszczenie siedlisk przyrodniczych oznaczono kolorami wyłącznie w granicach miasta Kołobrzeg.
Zaobserwowano 2 pary lęgowe jarzębatki oraz jedną parę gąsiorka.